W poniedziałek pierwsza większa odsłona programu „Miasto przyszłości / Laboratorium Wrocław”. Zapraszam o 10.30 do Baru Barbara we Wrocławiu. Ze swoimi współpracownikami przedstawię, co będzie się działo w ciągu najbliższych miesięcy.
Już teraz jednak proszę zapisać w kalendarzu dwa najbliższe wydarzenia. 23 kwietnia w ramach wspólnie z festiwalem Miasto Movie organizujemy debatę „Miasta przyszłości”. Odbędzie się ona po projekcji filmu „Slums: Cities of Tomorrow”. W rozmowie udział wezmą Nicolas Reeves, jeden z bohaterów filmu; Kuba Snopek, architekt; Joanna Synowiec ze Stowarzyszenia na Rzecz Integracji Społeczeństwa Wielokulturowego NOMADA; Bogna Świątkowska, prezeska Fundacji Bęc Zmiana. Mnie przypadł zaszczyt prowadzenia dyskusji.
Kilka tygodni później prawdziwa ofensywa. 13 maja wernisaż wystawy „Eco Expanded City”, którą dla naszego programu przygotowuje Wro Art Center pod kuratelą Violi Krajewskiej. Następnego dnia wspólnie z festiwalem Docs Against Gravity organizujemy debatę po filmie „Democracy”, a 15 maja startujemy w Synagodze pod Białym Bocianem z konferencją „Interfejsy, kody, symbole”, poświęconą przyszłości komunikowania się.
Świetni goście z kraju i zagranicy: Bina48 i Robin Duncan, Peter Gloor, Leszek Koczanowicz, Andrzej Zybertowicz, Beata i Tomasz Polakowie, Ewa Bińczyk, Marek Hetmański, Monika Bakke, Anna Nacher, Karol Piekarski, Bartosz Brożek, Dariusz Jemielniak to tylko kilka „przynęt”, które powinny zachęcić do udziału wszystkich zainteresowanych kognitywistyką, posthumanizmem i transhumanizmem.
Kolejne fale ofensywy w sierpniu, jesienią w ramach projektu „Człowiek Antropocenu”. Więcej opowiemy w poniedziałek. Program „Miasta przyszłości” dojrzewał przez kilka lat, pierwsze jego przebłyski pojawiły się już w 2012 r., kiedy dyrektorem artystycznym Europejskiej Stolicy Kultury był Krzysztof Czyżewski. Podczas spotkań zespołu programowego zastanawialiśmy się nieustannie, w jakim kontekście przyjdzie realizować program? Pamiętajmy, 2012 r. to Euro i towarzysząca mu euforia, z której wynikało przekonanie, że 2016 r. będzie okresem już pokryzysowym, karnawałem po poście wieloletniego europejskiego kryzysu.
Daleki wówczas byłem od tego optymizmu, żywiąc przekonanie, że kryzys ma głębszy, systemowy charakter, co oznacza, że pokonanie go nie będzie oznaczać powrotu do status quo ante, tylko na konieczności poszukiwania nowych form bycia razem w wymiarze kulturowym, społecznym, politycznym, ekonomicznym. Te przemyślenia nabrały kształtu w 2014 r., składając się na program „Miasta przyszłości”.
Wrocław, pełniący funkcję Europejskiej Stolicy Kultury, stanie się jednocześnie laboratorium, w którym wykorzystując różne formy performatywne, badawcze, artystyczne, partycypacyjne, szukać będziemy odpowiedzi, jakie scenariusze przyszłości można sobie wyobrazić i zaprojektować dla miasta konkretnego – Wrocławia i dla Wrocławia, miasta generycznego, pewnej matrycy miejskości.
Wyzwań jest wiele, od bardzo konkretnych, jak widmo zapaści demograficznej, o którym pisałem wcześniej, przez problemy globalne – zmiany klimatyczne i skok do Antropocenu, geopolityka, zmiana technologiczna przekształcająca rozumienie istoty człowieczeństwa. Miasto jak soczewka koncentruje te wszystkie nurty, a my będziemy się im przyglądać, by zakończyć ten rok poczuciem, że jesteśmy lepiej przygotowani do nadchodzących czasów. Na pewno będą ciekawe.
