Niemożliwe stało się rzeczywistością – Bydgoszcz i Toruń dogadały się w sprawie tzw. ZIT, czyli Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych. Warunkiem otrzymania 153,8 mln euro unijnych pieniędzy było zawarcie porozumienia określającego zasady współdziałania miast i otaczających je gmin. Taką formułę ZIT-ów opracowało Ministerstwo Rozwoju Regionalnego i Infrastruktury po to, żeby zachęcać samorządy do koordynowania i współpracy w zakresie inwestycji, które mogą zwiększyć spójność regionalną.
Nie jest tajemnicą, że współpraca Bydgoszczy z Toruniem nie układa się najlepiej, a wzajemne animozje mają ukryte głęboko w historii korzenie. Pisaliśmy o tym w naszym portrecie przedstawiającym oba miasta. I krytykowaliśmy irracjonalizm takiej postawy – biorąc pod uwagę choćby tendencje demograficzne, oba miasta mają większe szanse w przyszłości, gdy skończy się unijna kasa, a baza podatkowa zmniejszy wraz ze spadkiem liczby podatników, jeśli zaczną współdziałać szukając synergii, które umożliwiłyby osiągnięcie metropolitalnej masy krytycznej. Bo żadne z tych miast samodzielnie prawdziwą metropolią się nie stanie, to „window of opportunity” zostało już zamknięte.
Porozumienie w sprawie ZIT wymusiła wicepremier Elżbieta Bieńkowska, jest efektem kompromisu, który choć nikogo w pełni nie zadowala, to jednak daje szansę wyjścia z dość absurdalnego klinczu. I być może będzie początkiem współpracy sięgającej poza sam ZIT. Oby, bo i Bydgoszcz, i Toruń mają swój niepowtarzalny urok. Nikt jednak nie każe im z własnej tożsamości rezygnować. A zdolność do kooperacji nie jest, jak krzyczy wielu jej lokalnych przeciwników, nie jest oznaką słabości, lecz przeciwnie – siły.
Komentarze: 5
Dodaj komentarz »